Utís2021: Virkni og ígrundun

Það hefur eflaust ekki farið fram hjá neinum sem fylgist með á Twitter eða öðrum samfélagsmiðlum þar sem kennarar tjá sig að Utís2021 var um liðna helgi. Utís er tilboð um starfsþróun sem hefur verið í boði frá árinu 2015. Margir halda að á Utís séu þátttakendur allan tímann að hræra í tækjunum sínum og að læra á annað hvort ný tæki eða nýja tækni en það er nú ekki alfarið svo. Vinnustofurnar tvær sem ég fór á, voru báðar tækjalausar. Einnig voru viðburðirnir í dagskránni sem voru fyrir alla þátttakendur nánast tækjalausir. Við tókum bara upp símana okkar til að svara spurningum sem hvöttu til ígrundunar.

Viðburðirnir sem ég sótti á Utís2021 áttu það sameiginlegt að vekja þátttakendur til umhugsunar um áhrif eigin athafna á nám og kennslu og þar með menntun nemenda. Í verkefnunum sem allir þátttakendur unnu veltum við fyrir okkur hvernig menntun til framtíðar gæti litiið út með því að velja okkur hindrun og velta fyrir okkur hvernig framtíð án þessara hindrana gæti mögulega lítið út og hver afraksturinn myndi geta orðið. Í lok þeirrar vinnu vorum við minnt á að framtíðin er ekki svo langt undan, hún er eins nálægt og viljum að hún sé. Okkar er að móta hana.

Á vinnustofunum mátti einnig greina þetta þema. Þar bauðst þátttakendum að kynnast aðferðum og verkfærum sem miða að því að skapa aðstæður fyrir nemendur sem bjóða þeim tækifæri til náms þar sem m.a. sköpun, virkni, samvinna, samtal, val, samþætting námsgreina, ígrundun og meðvituð notkun tækninnar eru viðmið kennslunnar. Fyrir mig sem kenni fullorðunum m.a. um kenningar í starfsþróun var lærdómsríkt að sjá hvernig þátttakendur voru virkjaðir til að reyna sjálf það sem kennt var og að ræða og skrá ígrundun um upplifunina og möguleg áhrif á eigin starfshætti.

Áhugi og eldmóður kennaranna leyna sér ekki!

Virkni þátttakenda er einnig sýnileg á hraðstefnumótinu og menntabúðunum þar sem þeim býðst að kynna vel heppnaða kennslu eða verkfæri sem hafa reynst vel í starfi. Í þeim dagskrárliðum verða gróskan og eldmóðurinn í skólastarfinu nánast áþreifanleg. Kennarar skiptast á hugmyndum og ræða mögulegar útfærslur í heimaskólum.

Alltaf pláss fyrir einn!

Það er ekki hægt að segja frá Utís án þess að minnast á tengslanetið sem þar styrkist og stækkar á hverju ári. Á Utís er reiknað með því að þú komir til að kynnast nýju fólki; hópa- og sætaskipan ásamt skipulagi á verkefnum og vinnustofum taka mið af því að þátttakendur vinna saman og ekki alltaf með sama hópnum. Svo má ekki gleyma Pac-man reglunni sem gildir á Utís og ætti eiginlega að gilda alls staðar þar sem fólk kemur saman.

Sem fyrr tókst Ingva Hrannari og samstarfsfólki hans að setja saman dagskrá þar sem kennarar fengu tækifæri til að auka þekkingu sína og hæfni til að búa nemendum sínum námsumhverfi sem tekur mið af menntun sem ég er ekki í vafa um að muni nýtast þeim til framtíðar. Takk fyrir mig – ég hlakka til að melta og moða úr því sem ég lærði.

Við verðum að gera þetta saman: Samvinna um læsi

Auður Björgvinsdóttir

Gestur Hlaðvarps Bara byrja er að þessu sinni Auður Björgvinsdóttir sem um árabil hefur verið kennari við Álftanesskóla. Hún segir frá áhugaverðu verkefni sem hún, ásamt kennurum við skólann hafa unnið að í nokkur ár og miðar að því að fræða foreldra barna í fyrsta og þriðja bekk um lestrarkennslu og lestrarþjálfun með það að markmiði að auka þátttöku þeirra í lestrarnámi barnanna. Verkefnið varð svo rannsóknarefni hennar í meistaraverkefni hennar sem hún lauk frá Háskólanum á Akureyri árið 2017. Hérna er hægt að glugga í verkefnið hennar.

Í þættinum segir Auður okkur frá því hvernig verkefni sem einn skóli fóstraði og þróaði varð að rannsóknarefni og verður svo aðgengilegt öllum skólum til að bæta við eigin foreldrafræðslu um lestrarkennslu og þjálfun, sama hvaða lestrarkennsluaðferð skólinn styðst við. Hérna er hægt að nálgst það á Lestrarvef Menntamálastofnunar. Svo segir Auður okkur líka frá því hvað hún ætlar næst að taka sér fyrir hendur.

Hlusta á Spotify eða Apple Podcast.

Verkfæri í netkennslu

Í janúar 2020 hóf ég störf við Menntavísindasvið Háskóla Íslands. Ég mætti í eina staðlotu í janúar, fór heim í Hjallatröð og hef að mestu síðan haldið kennslunni úti þaðan. Netkennsla er áskorun og ég hef haft ánægju af því að finna leiðir til að glæða hana lífi þannig að nemendur geti verið virkir, skapandi og unnið saman.

Margt bendir til þess að kennslan á komandi vikum þurfi í einhverju mæli að fara fram á netinu. Þá fannst mér gott að skoða safn vefverkfæra sem hefur orðið til hjá mér síðan í janúar í fyrra. Þar hef ég sett inn slóðir og einhverjar leiðbeiningar um verkfæri sem hægt er að nýta til að búa til „líflegar“ kynningar og halda utan um umræður og efni frá nemendum.

Ég hef deilt þessari Padlettu með nemendum þegar þau hafa sjálf þurft að vera með kynningar á netinu. Það er tilbreyting fyrir þau að hafa aðgang að einhverju fleiru en hefðbundum glærusýningum. Einnig hef ég sjálf nýtt nokkuð af verkfærunum sem á henni eru.

Í netkennslu sem annarri kennslu eru það ekki endilega rafrænu verkfærin sem skipta öllu máli í skipulagi kennslunnur heldur hvernig verkfærin sem nýtt eru styðja við innihaldsríkt og merkingarbært nám.

Ég tek gjarnan við ábendingum um fleiri verkfæri sem gætu bæði nýst kennurum og nemendum. Sendu mér endilega ábendingu með því að smella hérna.